بخشی از درسگفتار صنوبر وجود جلسه نهم:

و حسان بن يحيى از ابى عبد اللَّه الصادق عليه السلام نقل كرد كه فرمود: مردى فقير خدمت حضرت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله آمد و در نزد آن حضرت نشست. مرد ثروتمندى كه در آنجا نشسته بود لباسش را جمع كرد و از او دورى گزيد. رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود:

چه چيز باعث اين رفتار شد؟ آيا ترسيدى كه تنگدستى اين فقير به تو بچسبد؟ و يا ثروت تو به او منتقل شود؟ عرضه داشت: اى رسول خدا حالا كه اين را فرمودى نصف مال من مال او باشد.

 حضرت رسول خدا به مرد فقير گفت: آيا از او قبول مى‏كنى؟ عرضه داشت: خير! حضرت پرسيد براى چه؟ عرض كرد: مى‏ترسم آنچه كه باعث رفتار او شود در من هم ايجاد شود. از امام صادق عليه السلام وارد شده كه در انجيل آمده كه عيسى عليه السلام فرمود: «اللّهم ارزقنى غداة رغيفا من شعير و عشيّة رغيفا من شعير» خدايا گرده نانى جو به هنگام صبحگاه به من بده و گرده نانى جو به هنگام شب به من بده و بيش از اين مده! چون طغيان مى‏كنم همان طور كسى كه در آب فرو مى‏رود ناچارتر مى‏شود اهل دنيا نيز در قلبشان پرده و سختى مى‏يابند.

 ج- از قلب‏ وى شيرينى عبادت و دعا خارج مى‏شود و حضرت عيسى (ع) بدان اشارت‏ فرمود چنان كه دانستى.

 ه- ثروتمندان به هنگام مردن حسرت شديد پيدا مى‏كنند ولى فقير عكس ثروتمند است. از امام صادق عليه السلام آمده كه هر كس با دنيا در آميخته باشد به هنگام مرگ حسرتش بيشتر خواهد شد.